Home

hoekjer.gif (85 bytes) hoekjebl.gif (83 bytes) hoekjeb.gif (85 bytes) hoekjel.gif (823 bytes) Bevallen hoekjer.gif (85 bytes)

HOME

Lezers delen hun ervaringen ...
preto.gif (555 bytes)
 
 
 
Chris en Iwanna Gertenbach beschrijven hier hun persoonlijke ervaring over de bevalling. De geboorte van baby Phoenix kwam eerder dan gepland en zo werd Phoenix een schrikkelbaby.
 
 
 
Schrijf ons!

We merken op de redactie dat andermans bevallings- ervaringen een steun kunnen zijn voor aanstaande moeders
(en vaders). 

Wil jij ook jouw bevallings- ervaring delen met lezers? Stuur dan jouw verhaal (mag anoniem) naar:

 
Babypret.net
Postbus 238
2150 AE
Nieuw-Vennep
o.v.v. "Bevalling"

 
Of e-mail naar:

redactie@
babypret.net
























_________


De redactie behoudt zich het recht voor om te besluiten een ingezonden verhaal niet te plaatsen, waar nodig in te korten en kleine wijzig- ingen te mogen maken tbv de leesbaarheid.

 

          

       

De bevalling van een schrikkelbaby
 
De bevalling was uitgerekend voor 6 maart en het kon me niet snel genoeg gaan. Na ruim 8,5 maanden zwangerschap was ik het behoorlijk zat. Ik had een redelijk moeilijke zwangerschap, maar ik genoot wel van het gewiebel en gedans in mijn buik. Dan besefte ik iedere keer wat een wonder het toch is: het zomaar ontstaan van een baby uit maar 2 cellen van pappa en mamma. ‘s Avonds als mijn man, Chris, aan het werk was, lag ik op bed, tv te kijken en te genieten van het contact met mijn baby. Hele speciale momenten altijd. Ik was zo nieuwsgierig naar onze kleine meid. Ja, ik zeg onze kleine meid, omdat we een echo hadden laten maken en toen te horen kregen dat we een meisje zouden krijgen. Wij wilden toen al weten wat het zou worden om zo de kinderkamer beter in te kunnen richten en leuke kleertjes te kunnen kopen.
 

Ik had wat krampen. "Als dit het is,
dan wordt de rest een eitje", dacht ik nog ...

  
De bevalling begon op 28 februari 2000 om 13:32 uur. Ik en Chris waren gewoon thuis toen ik naar de wc was geweest en ineens krampen kreeg. Ik wist niet dat dit weeën waren, want zij is ons eerste kind. Voor de zekerheid schreef ik wel de tijd op. Na een half uur kreeg ik weer krampen. We besloten dat Chris gewoon om vier uur naar zijn werk zou gaan, want voor hetzelfde geld zouden de krampen ineens stoppen. Zoiets kan dagen duren en mijn vliezen waren nog niet gebroken. Terwijl Chris naar zijn werk was, kwamen mijn weeën ondertussen steeds sneller achter elkaar. Al vrij snel kwamen ze om de vijf minuten. 's Avonds om kwart voor zes heb ik mijn verloskundige gebeld. Ze zei dat ze om acht uur zou komen. Omdat ik de inleiding toch wel graag met iemand wilde delen, ging ik even bij mijn buurtjes langs. Zij vonden het ook heel spannend. Om zeven uur belde ik Chris op zijn werk en vroeg of hij naar huis wilde komen. De weeën waren erg goed op te vangen. Het voelde niet meer aan dan wat krampen. "Als dit het is, dan wordt de rest een eitje", dacht ik nog. Toen de verloskundige kwam had ik twee centimeter ontsluiting. Ze toucheerde me. Niet veel later toucheerde ze mij een tweede keer en brak toen mijn vliezen. Een hele plens helder vruchtwater liep uit me weg. Snel ging ik naar de wc en heb een groot kraamverband gepakt. De verloskundige ging weg. Ze zou rond elven terugkomen.
 

Ze zei dat ik me moest klaar maken voor
het ziekenhuis, een vacuümpompverlossing

 
Inmiddels werden mijn weeën ineens zo heftig en zo pijnlijk dat ik niet meer wist waar ik het zoeken moest. Ik probeerde allerlei posities, maar het deed allemaal even veel pijn. Ze kwamen nu ook zo snel achter elkaar dat ik amper tijd had om te ontspannen tussendoor. Dit waren de ontsluitingsweeën. Chris zag dat ik zo'n pijn had en voelde zich erg machteloos. Om half tien schreeuwde ik tegen Chris dat ik persdrang had en liet hem de verloskundige bellen. Tevens belde hij het kraamcentrum voor een kraamverzorgster, want ik wilde thuis, op de baarkruk, bevallen. De verloskundige en de kraamhulp kwamen rond half elf. Inmiddels zat ik in mijn blootje, want ik hield het niet meer van de hitte. De babykamer hadden we verwarmd tot 25 graden. Onze moederhaard staat in de woonkamer en verzorgt de centrale verwarming. Dit betekende dat dus het hele huis warm was. De verloskundige toucheerde me nogmaals bij negen centimeter ontsluiting. Ik ging alvast op de baarkkruk zitten. Nu mocht ik met de weeën meepersen met al mijn kracht. Na de eerste perswee was ik de harde baarkruk al zat. Het zat niet comfortabel en ik wilde op bed liggen. De verloskundige drong aan het nog even te proberen. Na drie persweeën ben ik toch op bed gaan liggen. Met opgetrokken benen bleef ik met al mijn kracht persen, maar na ruim een uur was de baby nog niet verder. Ze zei me dat ik me klaar moest maken voor het ziekenhuis, een vacuümpompverlossing. Hoe groot mijn hekel aan een ziekenhuis ook is, ik was blij met die beslissing. Ik had pijn en ik wilde de baby uit mijn buik hebben. Daarnaast was ik helemaal uitgeput van het harde persen. Snel heb ik mij aangekleed. Terwijl ik de persweeën opving stapte ik bij de verloskundige in de auto.
 

Dan weet je dat al die moeite
en pijn het zeker waard is

 
Om half twaalf werd ik door een zuster met rolstoel bij het ziekenhuis opgewacht. Eenmaal binnen, hielp Chris me in mijn nachthemd en werd ik op het bevallingsbed gehesen. Hij bleef me fantastisch steunen door alle weeën heen en perste zelfs mee. De zuster legde ons kind aan het CTG-apparaat om haar hartslag te meten. Het wachten was nu op de gynaecoloog. Tegen twaalven was hij bij ons en voelde even hoe mijn baby in mijn buik lag. Hij zette vervolgens de vacuümpomp op haar hoofdje, verdoofde mij en knipte mij daarna in. Gelukkig voelde ik hiervan niks door de verdoving. Ik moest met alle macht persen. Het hoofdje verscheen. Dat is een mooi gezicht. Dan weet je dat al die moeite en pijn het zeker waard is. Na het hoofdje moest ik even wachten en toen weer met alle macht persen. Toen werd onze dochter Phoenix geboren om 00:01 geboren op 29 februari. Een schrikkelbaby.
De gynaecoloog zei dat hij de tijd ook wel wilde veranderen, zodat ze toch op 28 februari geboren zou zijn, maar daar wilden wij niks van weten. Phoenix mocht een tijdje op mij blijven liggen en ze plaste meteen over mij heen. Ik kreeg weer een spuit, dit om de nageboorte sneller te laten komen. Na ongeveer vijf minuten kwam de placenta uit mijn buik. Chris moest dat van mij fotograferen, omdat alles zo langs me heen ging. Ik was intens gelukkig. Na al die moeite, eindelijk ons gezin compleet. Wat was mijn baby mooi, helemaal onder de huidsmeer, maar zo prachtig mooi. De gynaecoloog moest mij hechten en Phoenix was inmiddels weggehaald voor de Apgarscore (na 1 min. 9, na 5 min. 10) en werd daarna helaas in bad gedaan. De zuster legde haar vervolgens bij mij aan voor de borstvoeding. Om half twee ging Chris naar huis, bekaf van zijn rol in mijn bevalling. Phoenix en ik

4 generaties

Thuis wachtten de oma's in
spanning op Phoenix's thuiskomst

moesten een nachtje in het ziekenhuis blijven. Ik zat helemaal onder de rode vlekjes van het harde persen. Vooral in mijn gezicht en bij mijn oksels was het erg. Na een douche werd ik op een bed naar de kamer gereden. Phoenix was al weggebracht naar de babykamer.
Om zes uur 's ochtends werden de baby’s gebracht voor de voeding. Ik werd gebeld op de kamer door de gynaecoloog. Hij vond een schrikkelbaby zo bijzonder dat hij de lokale krant had verwittigd over dit heugelijke feit. Om elf uur mochten we gelukkig naar huis. Thuis wachtten de trotse oma’s onze komst met spanning af. Al met al is de bevalling snel gegaan en ik heb maar 2,5 uur echt pijn gehad. Phoenix is met recht onze trots. Haar naam betekent onsterfelijkheid/ wederopstanding naar de mythologische vogel, de Phoenix.


 
hoekjel.gif (823 bytes) hoekjer.gif (85 bytes)
 

 

 

 

 

 


copyright © 2000 - 2006 Babypret.net. Alle rechten voorbehouden.
 Deze internetsite geeft algemene informatie en heeft slechts een educatieve functie. Babypret.net kan in geen geval aansprakelijk worden gehouden voor eventuele handelingen die voortvloeien uit het lezen van materiaal op deze site. Raadpleeg bij twijfel over uw gezondheid off over de gezondheid van uw kind altijd een huisarts of een relevante medische specialist.
e-mail: redactie@babypret.net